Ostatni wyjazd do Ugandy był pełen wyzwań, ale przede wszystkim realnej pomocy, jaką udało nam się zapewnić kobietom i dzieciom. W podróży wzięła udział prezes fundacji, Anna Walkowiak, oraz wspaniałe i odważne lekarki – prof. Ewa Barcz i dr Beata Rutkowska. Ich zaangażowanie pozwoliło na przeprowadzenie potrzebnych operacji, diagnostykę wielu pacjentek oraz dalszy rozwój projektów edukacyjnych i sanitarnych.

Pierwszym punktem podróży była miejscowość Mattuga, gdzie odwiedziliśmy ośrodek zdrowia im. Wandy Błeńskiej – Wanda Health Center – szpital misyjny prowadzony przez Franciszkanów Konwentualnych- w tym akurat miejscu wspierał Nas brat Łukasz Mężyk. Jest to placówka prowadzona przez siostry, które nieraz całą dobę niosą pociechę chorym. Służba zdrowia w Ugandzie jest odpłatna a otrzymanie bezpłatnej opieki medycznej graniczy z cudem. Jednak Franciszkanie nie odmawiają nikomu opieki i sami płacą za pacjentów, których nie chcą przyjąć inne szpitale. Nawet ofiary wypadków nie mogą liczyć na darmową pomoc, co sprawia, że dla wielu osób misja prowadzona przez Franciszkanów to jedyna szansa na leczenie. Rząd Ugandy nie wspiera finansowo służby zdrowia, więc chorzy ludzie nieraz umierają przed szpitalami, bo nie mają pieniędzy na opiekę zdrowotną. Społeczeństwo Ugandy jest bardzo ubogie i jakiekolwiek zabiegi w szpitalu wykraczają poza ich możliwości finansowe. Kilka tygodni przed przyjazdem przedstawicielek naszej Fundacji do Ugandy miał miejsce wypadek, podczas którego wybuchła cysterna z paliwem. Na miejscu zginęło 50 osób a reszta była bardzo ciężko poparzona. Żaden szpital w okolicy w Mattudze aż do Kampali nie chciał ich przyjąć, bo nie miałby kto zapłacić za ich leczenie. Jedynie szpital Franciszkanów Wana Health Center ich przyjął i pomógł w potrzebie. Niestety Franciszkanie również borykają się z brakiem środków na leczenie pro bono w czym misje takie jak nasza ich wspierają.

Nasze lekarki przeprowadziły w Wanda Health Center szereg operacji ginekologicznych, ratując zdrowie i życie wielu kobiet. Najczęstszym zabiegiem była operacja przetok między pęcherzem a pochwą, które są wynikiem nieprawidłowego zszycia po cesarskim cięciu, długotrwałego i trudnego porodu bez odpowiedniej interwencji medycznej lub powikłań po operacjach. Schorzenie to prowadzi do nieustannego zakażenia narządów rodnych, co skutkuje silnymi infekcjami, nietrzymaniem moczu, co w konsekwencji prowadzi do swoistego wykluczenia kobiet z wielu aktywności życiowych.

Drugą często wykonywaną operacją była histerektomia, czyli usunięcie macicy dotkniętej mięśniakami – guzami w macicy. Mięśniaki macicy i przerośnięta macica, nazywana też przerostem endometrium są bardzo częstym problemem w Afryce, często prowadzącym do anemii, przewlekłego osłabienia i w przypadku zaniedbania – śmierci. Kobiety cierpiące na duże mięśniaki często nie mogą mieć dzieci, co w społeczeństwach afrykańskich wiąże się z dużym napiętnowaniem. Niestety jedyną metodą leczenia tej przypadłości w zaawansowanych przypadkach jest histerektomia. Wiele naszych pacjentek cierpiało na zaawansowaną anemię i przewlekłe osłabienie, co uniemożliwiało im normalne funkcjonowanie. Dzięki przeprowadzonym zabiegom udało się przywrócić im zdrowie i nadzieję na lepsze życie.